ad_break

Από τις χειρότερες που έχω δει τελευταία. Μάλλον όχι. Η χειρότερη.


Από τις καλύτερες που έχω δει τελευταία. Μάλλον όχι. Η καλύτερη.


...και η 'καινούρια' της Sony.

gone_daddy_gone

Ξεχνάμε τα ονόματά μας και καθισμένοι σε μια ακρογιαλιά πετάμε, μαζί με τις πέτρες, κάθε σκέψη, κάθε μιζέρια, κάθε γαμημένη αστική νεύρωση στη θάλασσα. Με δύναμη. Μακριά. Δεν μας πτοεί τίποτα. Ε;

port is head

Στο βίντεο, που γυρίστηκε την Παρασκευή 11 Απριλίου, οι Portishead παίζουν live επτά(+1/2) από τα κομμάτια του Third, σε κάποιο studio της πόλης που μεγάλωσαν και από την οποία δανείστηκαν το όνομά τους. Κι εδώ δίνουν μια μικρή συνέντευξη...

via current

vir[eality

- Έχουμε την ιδέα;
- Την έχουμε!
- Έχουμε το look and feel;
- Το έχουμε!
- Έχουμε το καστ;
- Το έχουμε!
- Έχουμε το post;
- To έχουμε!
- Έ, πέτα μέσα και το προϊόν κι έτοιμο.

Quadruplex videotape

Μπορεί τα μαγνητικά μέσα να έχουν δώσει εδώ και καιρό τη θέση τους στις δεκάδες παραλλαγές του digital, τόσο στην εικόνα όσο και στο ήχο, ωστόσο η ιστορία της εξέλιξης του analog ή analogue μπορεί να μας εξηγήσει μερικά πράγματα για το συμβαίνει τώρα και για το τι μέλλει γενέσθαι (ότι, δηλαδή, η εξέλιξη καθοδηγείται άμεσα, έμμεσα, οριζοντίως και καθέτως από το χρήμα, τέσπα)

Σαν σήμερα, λοιπόν, to 1956 έκανε την πρώτη της εμφάνιση η προ-γιαγιά της βιντεοκασέτας. Μόνο που τότε δεν λεγόταν Beta ή VHS, ούτε χρησίμευε για να βλέπουμε τον Παπασούζα με πατατάκια και πορτοκαλάδα ΗΒΗ. Η quadruplex videotape της AMPEX έφερε μια μικρο-επανάσταση στην τηλεόραση, αφού ανέβαζε πολύ την ποιότητα εγγραφής και το κυριότερο δεν απαιτούσε καμμιά ιδιαίτερη διαδικασία εμφάνισης, με αποτέλεσμα να επιταχύνονται όλες οι διαδικασίες που ήταν άμεσα συνδεδεμένες με τη χρήση video στα αμερικάνικα τηλεοπτικά studio.

Περισσότερες geeky λεπτομέρειες στο link

United Colors of Bettόn

Εργοστάσιο σε ανέγερση, Μαρούσι, Απρίλιος 2008

υπ' οψη φιότητες

70 κατηγορίες, 8000 συμμετοχές [εκ των οποίων προκρίθηκε το 15%] για τα 'oscar του web', τα Βραβεία Webby.

Κυρίες και κύριοι, ιδού οι υποψήφιοι.

retro format wars

Σαν σήμερα, το 1953 στις Ηνωμένες Πολιτείες άνοιγε στους κινηματογράφους μια ταινία με τίτλο 'Man in the Dark'. Σε άλλη περίπτωση, με ένα απλό 'so, what' θα τέλειωνε το post κάπου εδώ. Όμως...












Οι πωλήσεις εισιτηρίων των κινηματογράφων είχαν ήδη αρχίσει να πέφτουν κατακόρυφα από τις αρχές τις δεκαετίας του '50, (από 90 εκ. το 1948 σε 46 εκ, το 1951) εξαιτίας -κυρίως- της μαζικής εξάπλωσης της τηλεόρασης στα αμερικάνικα νοικοκυριά. Τα box offices αναστενάζουν. Τα studio του Hollywood αναζητούν νέα μέσα για την προσέλκυση των θεατών και την επιστροφή τους στις αίθουσες και τα Nickelodeons. Το Cinerama [με την επαναστατική wide screen απεικόνιση που απαιτούσε 3 κάμερες για το ίδιο πλάνο] και το Cinemascope [με την ακόμα πιο επαναστατική προβολή των ταινιών σε διπλάσιο aspect ratio από το μέχρι τότε γνωστό 1.33:1.] έχουν εμπλακεί σε έναν αγώνα επικράτησης ως το φορμά που θα φέρει πίσω στα σινεμά τον κόσμο.

Όμως το φιλμ νουάρ "Man In the Dark", έμελλε να μείνει στην ιστορία ως η πρώτη 3D ταινία που παρήχθη από major ΄Χολιγουντιανό Στούντιο. Και εννοείται πως ακόμα και για την κατάκτηση αυτής της πρωτιάς υπήρξε μια μικρή 'μάχη' αφού και η Warner Bros είχε μαρκετάρει το θρίλερ 'House of Wax' με τον Vincent Price, ως "την πρώτη 3D ταινία που παρήχθη... κτλ". Όμως η Columbia Pictures, μετέφερε την προβολή του Man in The Dark δύο μέρες νωρίτερα... and the rest is history.

Και για την 'original' ιστορία, η πρώτη μεγάλου μήκους 3D ταινία που βγήκε στις Αμερικανικές αίθουσες ήταν το Bwana Devil in 3-D , που έκανε την εμφάνισή της το 1952 με μεγάλη -και αξιοζήλευτη- επιτυχία.

Παρ' όλ' αυτά, ο προάγγελος του 3D φορμά, εντοπίζεται πολλά χρόνια νωρίτερα, συγκεκριμένα το 1922 όταν έκανε την εμφανισή της μια ταινία με τίτλο "The Power of Love" η οποία είχε γυριστεί με στερεοκοπικές κάμερες και προβάλλονταν σε διάφορες αίθουσες των ΗΠΑ από ένα περιφερόμενο σινεμά, που αποτελείτο από 2 μηχανές προβολής.

[via]

revolver

Attackες:

"Βαρέθηκα, φίλε! Τους βαρέθηκα όλους αυτούς τους 30φέυγα που δείχνουν έτοιμοι για όλα, αλλά δεν κάνουν τίποτα. Που δείχνουν ότι έχουν να σου πουν τα πάντα με δέκα διαφορετικούς τρόπους και τελικά σου λένε μόνο πως βαρέθηκαν όλους αυτους τους 30φεύγα που δείχνουν έτοιμοι για όλα, αλλά δεν κάνουν τίποτα."


btw. έχει δει κανείς το 'revolver' του Guy Ritchie;