gone_daddy_gone

Ξεχνάμε τα ονόματά μας και καθισμένοι σε μια ακρογιαλιά πετάμε, μαζί με τις πέτρες, κάθε σκέψη, κάθε μιζέρια, κάθε γαμημένη αστική νεύρωση στη θάλασσα. Με δύναμη. Μακριά. Δεν μας πτοεί τίποτα. Ε;