Feb 28, 2007

2003 Ιούλιος

Συνήθως κρυφοζηλέυω όταν μπαίνω και διαβάζω το crackhitler, αφού –εκτός των άλλων- είναι σαν να διαβάζω την ανταπόκριση κάποιου συμφοιτητή που έμεινε "επάνω" και κάθε τόσο στέλνει ένα βιτριολικό e-mail για να μου θυμίσει τί μαλακία έκανα που κατέβηκα και - κάποιες φορές - να μου χαρίσει ένα sigh of relief για τον ίδιο ακριβώς λόγο.

Πάντως σήμερα, διαβάζοντας με λίγη καθυστέρηση την ανταπόκριση του steliott για το live των Massive Attack στο Brixton Academy, έκανα το λάθος και πάτησα στο τελευταίο link που παραθέτει και με το οποίο κλείνει το άρθρο του.

Spaceship view from above
(Photo by Elias Hantzakos, click here for full album, click, I say!)


Είχαμε ξεκινήσει νωρίς το απόγευμα για να αποφύγουμε την κίνηση στην άνοδο για το θεατράκι του Λυκαβηττού. Ναι αμέ! 4 η ώρα και τα αυτοκίνητα έφταναν μέχρι τη στροφή του περιφερειακού. Εμπρός λοιπόν καλά μας πόδια για αναρρίχηση στα μονοπάτια του λόφου με τα χρησιμοποιημένα προφυλακτικά στο παγκάκι και «σταθμό πειρατικό στο τρανζιστοράκι». Κάποια στιγμή βγαίνουμε στο δρόμο μερικά μέτρα πριν τη στροφή του μεγαλύτερου και πιο όβγορου* χαμουροπάρκου του Λεκανοπεδίου.

Σ’ ένα μπαγκάκι ένας μαύρος κύριος με γκρίζα ψιλά ράστα και γυαλιά μας χαιρετάει με ένα χαμογελαστό νεύμα.

-Μαλάκα, ο Horace Andy.
-Αφού διάβασα ότι δεν θα είναι στο gig.

Φτάνουμε στην είσοδο με τους τύπου σεκιούριτι -που πάντα μα πάντα φοράνε μαύρα κι ο αρχηγός μια μπλούζα των Dead Moon. Μην το κόψεις πολύ το θέλω για ενθύμιο. Χράτς! Αυτός ο ήχος. Ο ήχος που σε απογυμνώνει από την ταυτότητα του ‘ενός’ και σου φοράει την ιδιότητα του μορίου ενός mosh pit. Στα 100 βήματα και αφού έχουμε πάρει νερά και τα συναφή έχουν ‘σκάσει’ τα πρώτα. Μετά, alpha trails. Κόσμος που μαζεύεται σαν ρινίσματα σιδήρου γύρω από το φωτεινό μαγνήτη της σκηνής που, όσο σκοτεινιάζει, αποκτά όλο περισσότερη ελκτική ενέργεια. Βλέμματα διασταυρωμένα πυρά. Η Dot Alison που βγαίνει για ένα κατευναστικό 45λεπτο με μοναδικά εφόδια την κιθάρα και τη φωνή της λειτουργεί περισσότερο σαν κόκκινο φουλάρι στην κολότσεπη ταυρομάχου. Πόσες dots βλέπω στη σκηνή; Δε θυμάμαι.

Η τελευταία φάση που μου έχει μείνει αποτυπωμένη σε οπτικά και ακουστικά νεύρα –εκτός από την κοκκαλωμένη γκόμενα, που αναφέρει και ο steliott, και τα νέφη μπαφίλας- είναι η εκκωφαντική έκρηξη ενός μπάσου και μιας κάσας και μια τεράστια λάμψη από την dot matrix οθόνη που φιλοξένησε τα visuals της hi-res. Μετά κενό.



* (Όβγορο = μέρος από όπου φαίνονται όλα και φαίνεται από παντού - source)

buzz it!

Feb 27, 2007

Την pattησα!

Μου έχει συμβεί αμέτρητες φορές και κατά καιρούς μου το έχουν εκμυστηρευθεί διάφοροι και διάφορες. Ποιο; Μα το να σου κολλάει ένα κομμάτι τόσο πολύ που να χρειάζεται εγχείρηση για να το βγάλεις από το μυαλό σου!
Συνηθέστερο είναι δε, το κομμάτι αυτό που σου κολλάει να είναι ένα σκουπίδι. Άντε στην καλύτερη των περιπτώσεων να σκουπιδοφέρνει.

Σήμερα, ακούγοντας ένα εντελώς αδιάφορο VA, το "Ministry of Sound - Annual 2007" (πως έχει καταντήσει έτσι...), χτύπησε κόκκινο το "κολλημάμετρό" μου (διεκδικώ copyrights για τη λέξη!).

Ρε, ποιον μου θυμίζει;
Το εν λόγω κομμάτι είναι του Ιρανού DJ και παραγωγού Sharam. Ονομάζεται PATT (party all the time). Εδώ το link - το 'embed' είναι απενεργοποιημένο... δεν ξέρω γιατί.

Κι ενώ έφερνε έντονα επάνω του την 80ίλα (το χαιτάκι, το ριγέ Lacoste και το timberland στην JackieO και την Make Up) δεν πήγαινε με την καμία το μυαλό μου ότι επρόκειτο γι αυτό:



(#1 US hit το 1985!)

buzz it!

Feb 26, 2007

Οιδιπόδειο conn-x

Διυλίζοντας την καινούρια τηλεοπτική καμπάνια με την παχουλή κυρία, για το conn-x talk, μου φαίνεται ότι ο μαρκετίαρ έχει πολύ προχώ αίσθηση του χιούμορ ή υπερβάλλον γνώθι σαυτόν, ώστε να ταυτίζει ολόκληρο ΟΤΕ με μια καλοστεκούμενη, περιποιημένη, λιγάκι νευρωτική και υπερπροστατευτική πενηντάρα. Μια συνηθισμένη ελληνίδα μάνα του διαμερίσματος. Μια μάνα ανταγωνιστική (ακόμα και με όρους της αγοράς) που θα σε δελεάσει με διάφορα μέσα ώστε να μην "μετακομίσεις" σε εναλλακτικές εστίες (ΟΝ telecoms και Tellas, γωνία π.χ.)

buzz it!

Feb 25, 2007

Bob Ross

Bob Ross


Κυριακή. Prime time. Την ώρα που τα υπόλοιπα κανάλια ξεθάβουν πτώματα σε "προκεχωρημένη σήψη" και εξιχνιάζουν εγκλήματα πάθους η ET3 επιτελεί πραγματικό κοινωνικό έργο, προσφέροντας αυθεντικό peace of mind, με την προβολή της εκπομπής του cheesy τηλε-ζωγράφου Μπομπ Ρος.

buzz it!

Feb 24, 2007

Δεν άκουσα, πως είπατε; Ορίστε;

BilleniumΈντεχνο στεγαστικό πρόσφατα μετονομασθείσας τράπεζας εθεάθη να διαφημίζει η Άλκηστις. Wow! Είπαμε κακό πράγμα τα mp3 για τη δισκογραφία, αλλά αυτό -ανεξάρτητα από το αν θα έπρεπε να με εκπλήσσει ή όχι- με εκπλήσσει.

buzz it!

Feb 23, 2007

Te_Killah

Δεν ξέρω εάν φταίνε οι εξαιρετικές ταχύτητες [6 τεκ./ώρα - νοτ μπαντ για Ι.Υ., Πέμπτη βράδυ] που έπιασα στο Lifo πάρτι εχθές αλλά, θα ορκιζόμουν ότι είδα έναν αυθεντικό warhol σε ένα τοίχο!
Wow! Thanos!

Καλό Σουκού!

buzz it!

Feb 22, 2007

no pussy blues

no pussy blues - click!
(δεξί κλικ στη φωτογραφία και"σώσε")

Grinderman - No Pussy Blues (Mute Records)
Directed by: John Hillcoat
Factory Films

buzz it!

Feb 21, 2007

Max Fleischer, a Visionary

Popeye and Max FleischerΠρωτότοκος γιός μιας οκταμελούς εβραϊκής οικογένειας από την Κρακοβία που μετανάστευσε στις ΗΠΑ το 1887, ο Max Fleischer θεωρείται ένας από τους πρωτοπόρους του κινηματογράφου και δη των κινουμένων σχεδίων που συνέβαλλε με τις εφευρέσεις του στην εξέλιξή τους, αλλά και στην εξέλιξη πολλών άλλων πραγμάτων.

Μια από τις εφευρέσεις του ήταν το Rotoscope όπου επέτρεπε στον animator να καταγράφει μέσω φιλμαρισμένων live action σκηνών τις κινήσεις ενός ζώου ή ενός ανθρώπου και τις αντιδράσεις των αντικειμένων προκειμένου να τις «μεταφέρει» στο cartoon. Τελευταία ταινία που στήριξε την ύπαρξή της εξ ολοκλήρου σε αυτή την (ψηφιοποιημένη πλέον) τεχνική είναι το A Scanner Darkly.

Rotoscope original drawingΣτους χαρακτήρες που έφερε στη μεγάλη οθόνη μέσα από το Fleischer Studio, που ίδρυσε το 1919, συγκαταλέγονται η Betty Boop, ο Koko the Clown, o Popeye και ο Superman. Σε αυτό το studio έδεσαν και εξελίχθηκαν μερικά από τα μεγαλύτερα ταλέντα της αμερικάνικης χάρτινης κουλτούρας, όπως η Lillian Friedman, η πρώτη γυναίκα animator στον κόσμο, και ο Jack Kirby («πατέρας» των Fantastic Four, X-Men, Hulk και Captain America).

Σε αυτό το studio εφαρμόστηκε για πρώτη φορά η ιδέα των sound cartoons με χαρακτήρες που τραγουδούσαν και εξελίχθηκε στο τρικ με την μπαλίτσα που πήδαγε πάνω από τις λέξεις ώστε να τραγουδάει και το κοινό μαζί (μήπως θυμίζει λίγο το καραόκε;), 4 χρόνια πριν «υιοθετήσουν την ιδέα» τα Disney Studios. Το ορθάνοιχτο μυαλό του Fleischer ευθύνεται επίσης και για το συνδυασμό live action με κινούμενα σχέδια εν έτει 1925! Τέλος, στο Fleischer Studio μέσω της τεχνικής Rotoscope «συνελήφθησαν» και απεικονίστηκαν -ως cartoons- μερικοί από τους μεγαλύτερους μαύρους μουσικούς της εποχής βοηθώντας έτσι στη διάδοση της jazz (που ο Fleischer είχε χρησιμοποιήσει κατά κόρον ως soundtrack στην ‘αιρετική’ Betty Boop) αλλά και στην κατάργηση των φυλετικών διακρίσεων – θέμα taboo στην ΑμέριΚΚΚα του ’30.

Μια πεντάμηνη απεργία το 1937 και ένα τεράστιο χρέος προς την Paramount για την παραγωγή δύο ταινιών μεγάλου μήκους (Gulliver's Travels-1939 και Mr Bug Goes to Town-1941) οδήγησαν τo Fleischer Studio και την οικογένεια στο χείλος του γκρεμού και τελικά στη 'χοάνη' των Paramount Studios. Αυτό σήμανε και το τέλος της επωνυμίας Fleischer Studio.

Μετά από περάσματα σε διάφορες εμπορικές δουλειές, όπως παραγωγή διαφημιστικών cartoon για τον ‘κραταιό’ παραγωγό διαφημιστικών Jam Handy τη δεκαετία του ‘50 και την τηλεοπτική μεταφορά του πρώτου χαρακτήρα που δημιούργησε, του Koko the Clown, τη δεκαετία του ’60, o Max Fleischer κατέληξε πάμφτωχος στο Motion Picture & Television Country House and Hospital (ένα νοσοκομείο – γηροκομείο για τα μέλη της κινηματογραφικής και τηλεοπτικής βιομηχανίας που βρίσκεται στο Mulholland Drive του Hollywood ), όπου και άφησε την τελευταία του πνοή από καρδιακό νόσημα το 1972. Ειρωνεία της τύχης; Πέθανε έντεκα μέρες μετά την υπογραφή μιας μεγάλης συμφωνίας με την King Features για την ‘ανάσταση’ και επαναλανσάρισμα της Betty Boop. Μιας συμφωνίας που πιθανότατα θα τον έκανε πάμπλουτο.


Πολλά μικρά animations του Max Fleischer στο "οπτικό θησαυροφυλάκιο" των Prelinger Archives

Ένα πραγματικό 'retrofuture' όραμα της οικογένειας Fleischer κατευθείαν από το 1938!. (via)

buzz it!

social tagging

you all look the same to me
you all look the same to me

buzz it!

war_hall

Το βράδυ της πέμπτης 22.02, στο θέατρο σφενδόνη, μακρή 4, κάτω από την Ακρόπολη, η lifo κάνει πάρτυ με αφορμή την κυκλοφορία του βιβλίου του andy warhol "η φιλοσοφία του warhol, από το α στο β και πάλι από την αρχή".

θα προβληθεί το ντοκιμαντέρ του ric burns για τη ζωή και το έργο του warhol [στις 19.00], ο θάνος σαμαράς θα διαβάσει αποσπάσματα από το βιβλίο και η βραδιά θα τελειώσει με μουσική από τον δημήτρη πολιτάκη και τον m.hulot.

Το ντοκιμαντέρ θα προβληθεί χωρίς ελληνικούς υπότιτλους και εννοείται: η είσοδος είναι ελεύθερη και τα ποτά δωρεάν. [χικ]

buzz it!

Feb 20, 2007

five in a raw

Παίρνω από τον zpi και το sensualmonk την πασα και συνεχίζω... "το πυραμοειδές παιχνίδι που ξεκίνησε πριν λίγες μέρες και "τρέχει" σε πολλά blogs. Ο καθένας πρέπει να πει 5 πράγματα για τον εαυτό του ή την ζωή του -άσχετα πόσο σημαντικά είναι αυτά- που οι άλλοι πιθανόν δεν τα γνωρίζουν και έπειτα να δώσει "πάσα" σε άλλους 5 να κάνουν το ίδιο στο δικό τους blog".
So, here we go:

1. Έχω αλλάξει το επίθετό μου

2. Έχω ληστέψει (κυριολεκτικά) ένα συμμαθητή στην πέμπτη δημοτικού

3. Έχω φοβηθεί σοβαρά τρεις φορές για τη ζωή μου: 1990, 1994, 2000

4. Υπήρξα μέλος των Νέων Πρωτοπόρων

5. Ταξίδεψα 1400 χιλιόμετρα σε δύο μέρες για κάποια.

Η πάσα μου πάει -εφ' όσον το επιθυμούν ή δεν το έχουν ήδη κάνει- στους:
M. Hulot
CrazyMonkey
Vague Tourist
Provatos
Schottkey

Tough Call, innit...

buzz it!

Feb 18, 2007

The 'real' koulouma!

Απ' όλους έχει ο μπαχτσές!
Κυριακή, 18.2, 13:30, Πλ. Συντάγματος

buzz it!

Feb 16, 2007

Retro Future Propaganda

Animated Soviet Propagnada

Το 1995 μια αμερικανίδα παραγωγός από το Malibu και ο Ρωσικής καταγωγής συζυγός της Oleg Vidov, είχαν την ευκαιρία για ένα (αξιοζήλευτο) μακροβούτι σε μια από τις ταινιοθήκες κινουμένων σχεδίων της Μοσχοβίτικης Soyuzmultfilm Studio. Μέσα σε σκoνισμένα reels και animated παιδικά παραμυθάκια ξεπρόβαλε εμπρός στα έκπληκτα μάτια τους, μια κούτα με καρούλια από φιλμ που δεν ήταν ακριβώς... παιδικά.

Μην πάει το μυαλό σας στο κακό. Ήταν μια συλλογή από κινούμενα σχέδια που είχαν δημιουργηθεί στοχεύοντας στις Σοβιετικές... μάζες, και που παρουσίαζαν μια ζοφερή εικόνα της καπιταλιστικής Αμερικής.

Το παλαιότερο φιλμ με τίτλο «Soviet Toys» χρονολογείται περίπου στα 1924, ενώ το πιο πρόσφατο, το "History of the Toy", δημιουργήθηκε 6 δεκαετίες αργότερα και ήταν αντιφασιστικού χαρακτήρα. Φαίνεται ότι από όλα τα ‘metaphors’, τα παιχνίδια ήταν αυτά που όρισαν την αρχή και το φινάλε μιας ολόκληρης εποχής προπαγάνδας.

Ως γνωστόν μετά την επανάσταση του 1917 τα μέλη του κόμματος κλήθηκαν να χειραγωγήσουν έναν τεράστιο πληθυσμό (κυρίως αγροτικό) που επιβίωνε μέσα στην αγραμματοσύνη. Ο Β. Ι. Λένιν ήταν από τους πρώτους ηγέτες – οραματιστές που υποστήριξε ότι το καλύτερο προπαγανδιστικό μέσο ήταν ο κινηματογράφος, και μέσα στα πλαίσια αυτού, τα κινούμενα σχέδια ήταν ο ευκολότερος και πιο εύπεπτος τρόπος να περάσει κανείς τη δική του αντίληψη για το τι είναι καλό και τι κακό.

Ο πατερούλης Στάλιν που τον διαδέχτηκε, φρόντισε να το κατανοήσει καλά αυτό. Τόσο καλά ώστε να δώσει εντολή να ιδρυθεί ένα κρατικό στούντιο – μανιφακτούρα παραγωγής προπαγανδιστικών και μή κινουμένων σχεδίων. Ειδικά μετά την προβολή –στην οποία ήταν παρών- κάποιων ταινιών μικρού μήκους με το Μίκι Μάους, που είχε στείλει ο ίδιος ο Disney στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Μόσχας, το 1934. (αναφορά σε αυτό
εδώ - β’ παράγραφος).

Τα κιν. σχέδια του Σταλινοστούντιο άρχισαν να παράγονται το 1936 και βασίζονταν ως επί το πλείστον σε Ρώσικα και Ευρωπαϊκά λαϊκά παραμύθια όμως τα περισσότερα περιείχαν όχι απλά ψήγματα, αλλά ολόκληρα τούβλα ναΐφ προπαγάνδας που παρουσίαζε σε μικρούς και μεγάλους την Αμερική και, γενικότερα, τη Δύση σαν την Κόλαση επί Γης.

Παρ΄ όλες τις όποιες ιδεολογικές φορτίσεις αυτά τα animations δεν χάνουν επ’ ουδενί την απίστευτη καλλιτεχνική, αισθητική και οπωσδήποτε ιστορική τους αξία. Πάνω στα celluloid και στις διαφάνειες αυτές άνθισε και καθρεφτίστηκε το ταλέντο και ο κάματος εκατοντάδων «ανώνυμων» animators αλλά και το όραμα μιας ολόκληρης εποχής.

Με τρόπους που δεν... επιδέχονται έρευνα, τα δικαιώματα όλων αυτών των προπαγανδιστικών κιν. Σχεδίων πέρασαν στις εταιρείες
"KINO International" και "Films by Jove", οι οποίες -αφού τα ψηφιοποίησαν με ευλάβεια- επιμελήθηκαν την έκδοση ενός τετραπλού DVD με τίτλο "Animated Soviet Propaganda". H συλλογή χωρίζεται σε τέσσερα «κεφάλαια» με ενδεικτικούς του περιεχομένου τίτλους: "American Imperialists," "Fascist Barbarians," "Capitalist Sharks" and "Onward to the Shining Future: Communism" και διανέμεται από τις εν λόγω εταιρείες on-line, στην τιμή των $ 89. (έχει χιούμορ ο καπιταλιΖμόΖ).

Περισσότερες πληροφορίες για τρόπους απόκτησης
εδώ.

Μια ανθολογία/trailer σκηνών από τα διαφόρα Κιν. Σχέδια
εδώ.

buzz it!

Feb 15, 2007

Γράφω και Μαθαίνω



Ευρυζωνικών είπατε; Φουστανέλλα και ειρωνία!

buzz it!

Who's afraid of the BBW?

Photobucket - Video and Image Hosting

Who's afraid of the BBW (Big Bad Wolf)?

buzz it!

Φτου κι απ' την αρχή!

πες με κολλημένο, πες με δεινόσαυρο, πες με οπισθοδρομικό, αλλά είπα να δώσω μια "δεύτερη ευκαιρία" στον Blogger. Οι μέρες και η χρήση θα δείξουν αν έκανα καλά που κράτησα το Lada ή μαλακία που δεν πήδηξα στην Πόρσε.

Το παλιό blog μου, το Vjay's Club, βρίσκεται ακόμα εδώ : http://vjockey.blogspot.com .

buzz it!