Max Fleischer, a Visionary
Πρωτότοκος γιός μιας οκταμελούς εβραϊκής οικογένειας από την Κρακοβία που μετανάστευσε στις ΗΠΑ το 1887, ο Max Fleischer θεωρείται ένας από τους πρωτοπόρους του κινηματογράφου και δη των κινουμένων σχεδίων που συνέβαλλε με τις εφευρέσεις του στην εξέλιξή τους, αλλά και στην εξέλιξη πολλών άλλων πραγμάτων.
Μια από τις εφευρέσεις του ήταν το Rotoscope όπου επέτρεπε στον animator να καταγράφει μέσω φιλμαρισμένων live action σκηνών τις κινήσεις ενός ζώου ή ενός ανθρώπου και τις αντιδράσεις των αντικειμένων προκειμένου να τις «μεταφέρει» στο cartoon. Τελευταία ταινία που στήριξε την ύπαρξή της εξ ολοκλήρου σε αυτή την (ψηφιοποιημένη πλέον) τεχνική είναι το A Scanner Darkly.
Στους χαρακτήρες που έφερε στη μεγάλη οθόνη μέσα από το Fleischer Studio, που ίδρυσε το 1919, συγκαταλέγονται η Betty Boop, ο Koko the Clown, o Popeye και ο Superman. Σε αυτό το studio έδεσαν και εξελίχθηκαν μερικά από τα μεγαλύτερα ταλέντα της αμερικάνικης χάρτινης κουλτούρας, όπως η Lillian Friedman, η πρώτη γυναίκα animator στον κόσμο, και ο Jack Kirby («πατέρας» των Fantastic Four, X-Men, Hulk και Captain America).
Σε αυτό το studio εφαρμόστηκε για πρώτη φορά η ιδέα των sound cartoons με χαρακτήρες που τραγουδούσαν και εξελίχθηκε στο τρικ με την μπαλίτσα που πήδαγε πάνω από τις λέξεις ώστε να τραγουδάει και το κοινό μαζί (μήπως θυμίζει λίγο το καραόκε;), 4 χρόνια πριν «υιοθετήσουν την ιδέα» τα Disney Studios. Το ορθάνοιχτο μυαλό του Fleischer ευθύνεται επίσης και για το συνδυασμό live action με κινούμενα σχέδια εν έτει 1925! Τέλος, στο Fleischer Studio μέσω της τεχνικής Rotoscope «συνελήφθησαν» και απεικονίστηκαν -ως cartoons- μερικοί από τους μεγαλύτερους μαύρους μουσικούς της εποχής βοηθώντας έτσι στη διάδοση της jazz (που ο Fleischer είχε χρησιμοποιήσει κατά κόρον ως soundtrack στην ‘αιρετική’ Betty Boop) αλλά και στην κατάργηση των φυλετικών διακρίσεων – θέμα taboo στην ΑμέριΚΚΚα του ’30.
Μια πεντάμηνη απεργία το 1937 και ένα τεράστιο χρέος προς την Paramount για την παραγωγή δύο ταινιών μεγάλου μήκους (Gulliver's Travels-1939 και Mr Bug Goes to Town-1941) οδήγησαν τo Fleischer Studio και την οικογένεια στο χείλος του γκρεμού και τελικά στη 'χοάνη' των Paramount Studios. Αυτό σήμανε και το τέλος της επωνυμίας Fleischer Studio.
Μετά από περάσματα σε διάφορες εμπορικές δουλειές, όπως παραγωγή διαφημιστικών cartoon για τον ‘κραταιό’ παραγωγό διαφημιστικών Jam Handy τη δεκαετία του ‘50 και την τηλεοπτική μεταφορά του πρώτου χαρακτήρα που δημιούργησε, του Koko the Clown, τη δεκαετία του ’60, o Max Fleischer κατέληξε πάμφτωχος στο Motion Picture & Television Country House and Hospital (ένα νοσοκομείο – γηροκομείο για τα μέλη της κινηματογραφικής και τηλεοπτικής βιομηχανίας που βρίσκεται στο Mulholland Drive του Hollywood ), όπου και άφησε την τελευταία του πνοή από καρδιακό νόσημα το 1972. Ειρωνεία της τύχης; Πέθανε έντεκα μέρες μετά την υπογραφή μιας μεγάλης συμφωνίας με την King Features για την ‘ανάσταση’ και επαναλανσάρισμα της Betty Boop. Μιας συμφωνίας που πιθανότατα θα τον έκανε πάμπλουτο.
Πολλά μικρά animations του Max Fleischer στο "οπτικό θησαυροφυλάκιο" των Prelinger Archives
Ένα πραγματικό 'retrofuture' όραμα της οικογένειας Fleischer κατευθείαν από το 1938!. (via)
No comments:
Post a Comment