Ma Fleur

Όταν πρωτοάκουσα τον ήχο των Cinematic Orchestra είχα μείνει άναυδος. Άκουγα και ξανάκουγα το CD τους με τίτλο "Motion" (1998) από τη δανειστική δισκοθήκη του Πανεπιστημίου και δεν μπορούσα να καταλάβω αν όντως η μουσική τους είναι τόσο διαπεραστικά καλή ή -απλά- αν είχα πετύχει την καλύτερη 'άκρη' του Coventry και ό,τι και να άκουγα θα μου φαινόταν καλό. Χρειάστηκε να ακούσω το "Everyday", περίπου τρία χρόνια αργότερα, μοναχά μια φορά για να μου λυθεί η παραπάνω απορία: ίσχυαν και τα δύο!

Το καθοριστικό "Man With the Movie Camera" (ανάθεση από την Πολιτιστική πρωτεύουσα της Ευρώπης του 2000, το Πόρτο, να ξαναγράψουν τη μουσική για την ομότιτλη ταινία του 1929, του Dziga Vertov) ήρθε απλά να εδραιώσει μόνο το πρώτο μέρος της απορίας, αφού δεν έμενα πια στο Coventry. Samples που λουπάρουν και συνδυάζονται με φυσικά όργανα, soul περάσματα γυναικείων φωνητικών, μουσικοί ακροβατισμοί από genre σε genre του ιθύνοντος νου των C.O. Jason Swinscoe και του πρώην συνεργάτη του DJ Food,DJ PC στα decks, δημιουργούν έναν ήχο εικονοκλαστικό. Ήχο ευγενικό και ατμοσφαιρικό μαζί.

Στις 7 Μαΐου κυκλοφορεί από τη Ninja Tune η καινούρια δουλειά των The Cinematic Orchestra με τίτλο 'Ma Fleur' που για ακόμα μια φορά έχει στηριχθεί θεματολογικά σε μια ταινία. Όπως λέει και η ανακοίνωση, "(...)the record was written as the soundtrack to a specially commissioned screenplay for an imagined film (which may or may not yet be made)".