nominimal

Άδειες καρτέλλες από χάπια πεταμένες στη βρεγμένη μοκέτα που μυρίζει ένα χαρμάνι μπίρας και χώματος. Η ντισκομπάλα γυρίζει ακόμα χωρίς να αντανακλά τίποτα. Ο χώρος κόβεται σε διάφορα σημεία από δέσμες φωτός. Ο ιδρώτας εξατμίστηκε, το τριπάκι εξαχνώθηκε, το τσεκ εξαργυρώθηκε. Στα αποκαΐδια των ακουστικών νεύρων, εκεί που κάποτε 'όργωνε' το εκλεπτυσμένο techno, αντηχούν μόνο παιδικά κλάμματα, κάπως αθόρυβοι SUV κινητήρες, μια τηλεόραση που παίζει σίριαλ στο βάθος, πλατάγιασμα χειλιών. -cut- Ένα led που αναβοσβήνει στον υπολογιστή κόβει απότομα το daydreaming και μου υπενθυμίζει που βρίσκομαι, γιατί βρίσκομαι εκεί που βρίσκομαι καθώς και οτι αν συνεχίσω να το αγνοώ για πολύ ώρα ακόμα θα σταματήσω να βρίσκομαι εκεί.