bricks
Για τι να πρωτογράψεις; Για την Αμαλία, για τον καιρό, για την απίστευτα γαμημένη λογοκρισία που μας πιάνει συνέχεια στον ύπνο, για την Πάνια, για τον ειλικρινή και συνεπή Σωτήρη Μουστάκα που έφυγε ή για τη δισκάρα των τάδε που άκουσα 2 φορές και την ξέχασα;
Καλώς ή κακώς αυτές τις μέρες οι φλέβες χτυπούν σε τραπέζια φροντιστηρίων της επαρχίας με τη μάνα και τον καθηγητή να συζητάνε αν 'το παιδί' πρέπει να δηλώσει στο μηχανογραφικό Αστυνομία ή Σχολή Μονίμων Υπαξιωματικών ("...πάντως ΟΠΩΣΔΗΟΤΕ Σώματα Ασφαλείας"). Σώματα ασφαλή μονίμως υπό των αξιωμάτων τους.
beastie boys-off the grid
1 comment:
Με λύτρωσες Bro.
Επί τρεις συνεχόμενες μέρες ξυπνάω με όνειρα εξετάσεων.
Εχτές έδινα ένα ακαθόριστο μάθημα, ως φαντάρος, σε διαδικασία πανελληνίων, στο δημοτικό μου σχολείο στη Γερμανία.
Παίζει να με εκδικείται το συλλογικό υποσυνείδητο των συφάνταρων, διότι τις ελάχιστες φορές που θαλαμοφυλούσα και έπρεπε να ξυπνήσω κάποιον κακόμοιρο, το έκανα με ατάκες του στυλ:
‘Ξύπνα αγόρι, πανελλήνιες! Ξύπνα και δίνεις μαθηματικά σε μισή ώρα!’
Αυτός πεταγόταν μέσα στα εγκεφαλικά και κατόπιν με αγχολυτική φωνή τον ηρεμούσα λέγοντας:
‘Έλα χαλάρωσε, άκυρο… Ένα δίωρο σκοπετάκι έχεις και θα ξανακοιμηθείς!’
Αλλά είχα καλές προθέσεις, καταλαβαίνεις.
Post a Comment