αναλαμπή

Τα bytes χαράσσονται αργά στην 'ασημένια' επιφάνεια του άγραφου σιντί. Burn process in progress. Κατακαλόκαιρο. Πεθαμένα τα mailboxes, και τα incoming μηδενικά. Ούτε spam. Η μικρή έχει αρχίσει να τραγουδάει πια. Μόνη της, εκεί που παίζει. Κάνει τα δικά της mashup. Το κουνελάκι με του μανώλη την ταβέρνα (που έπεσε μια τουφεκιά - ΜΠΟΥΜ!). Φεύγει για το χωριό με τους παππούδες, υποδέχεται τα ξεδέρφια για nights in με μπομπ, πατατούλες και ποτοκαλάγια. Ξετσούπισε.

Επαληθεύω την παρομοίωση μεταξύ χρόνου και άμμου. Γλιστράει συνεχώς από τις χαραμάδες της παλάμης, όσο κι αν τη σφίγγω. Γρήγορα στην Βασιλίσσης Σοφίας. Γρήγορα στο ψιλικατζίδικο. Γρήγορα στον έκτο όροφο. Αναβοσβήνουν τα ledάκια από τα gadgets σαν σε τριπάκι. Το δικό μου, προσωποποιημένο πρόζακ.

Μου φωνάζεις στο τηλέφωνο. Προσεδαφίζομαι. Έρχομαι. Γρήγορα.