Dec 11, 2008

πυρ

Πέσαν οι φλόγες. Κάθισε η σκόνη. Οι πολίτες κυκλοφορούν ήσυχοι, πλέον, στις ποτισμένες με χημικά λεωφόρους του κέντρου και στους άσπιλους δρόμους των προαστίων. Η κίνηση επανέρχεται στα κανονικά της επίπεδα. Ο καφετζής της βουλής δεν προλαβαίνει να φτιάχνει τούρκικους και καπουτσίνο. Οι άνδρες των ΜΑΤ ξεκουράζουν τα πιασμένα μέλη τους στη θαλπωρή της κλούβας. Η γλίτσα μετά την προσωρινή της υποχώρηση βρίσκει και πάλι τις γνώριμες γωνίες της στις σκονισμένες lcd οθόνες. Ένας ένας οι φίλοι κάνουν log-in στους instant messengers. Οι ραδιοφωνικοί σταθμοί παίζουν το playlist τους ελαφρώς τροποποιημένο. Χρωματισμένο με πινελιές θλίψης, κι έτσι. Τα ρ/φ σποτάκια συνεχίζουν να διαλαλούν την πραμάτεια. Τα πιτσιρίκια στους παιδικούς σταθμούς παίζουν με τα πλαστικά πιστόλια, τα αυτοκινητάκια και τις κούκλες και σκέφτονται πολύχρωμα. Περιστέρι, Καλογρέζα, Μαρούσι, Αιγάλεω. Ηλεκτρικές σκούπες ρουφούν άπληστα τη σκόνη και σφουγγαρίστρες καθαρίζουν τα πατώματα. Κάποια μάνα αναστενάζει. Ένας μαθητής παίρνει απουσία. Κάποιος άλλος δεν θα ξαναπάρει ποτέ. Μια σφαίρα εξοστρακίστηκε στο θώρακά του και διασπάστηκε σε 10 εκατομμύρια θραύσματα που βρήκαν στο ψαχνό. 10 εκατομμύρια καθρέφτες έμειναν χωρίς είδωλο.

buzz it!

2 comments:

Beekeeper said...

αστα αυτά τώρα και χρόνια πολλα.

Anonymous said...

respect bro για τις λέξεις σου.