OBAMAnia!

Καιρό είχε να δει το μάτι μας τέτοιο γλέντι!

Πρωταγωνιστές του κινηματογράφου, της μουσικής βιομηχανίας, του θεάματος, της πολιτικής (σε μια άλλη πραγματικότητα η λίστα θα περιελάμβανε θηριοδαμαστές, κλόουν, ταχυδακτυλουργούς), συμμετείχαν σε ένα θηριωδών διαστάσεων, 4ήμερο event που, σύμφωνα με τον Guardian, κόστισε περί τα 150 εκ. δολάρια! Περίπου όσο δύο μεγάλης κλίμακας ταινίες, δηλαδή, με γνωστά ονόματα μπροστά και πίσω από τις κάμερες! Δολάρια από το ίδιο χαρτί και με τις ίδιες μούρες τυπωμένες επάνω τους, σαν αυτά που συμμετέχουν στην παγκόσμια οικονομική κρίση.

Όπως και να έχει, η εικονογραφία της τελετής Ορκωμοσίας του Ομπάμα, αποτελείτο από άφθονο πατριωτισμό, χαμογελαστούς εργάτες, αγρότες και φοιτητές -με φόντο cornfields- πάντα υπό τους ήχους του Springsteen και του Mellencamp. Είχε δε, τη δεύτερη μεγαλύτερη τηλεθέαση μετά από αυτή του Reagan, το 1981.

Επιστρατεύτηκαν ταξιαρχίες από επικοινωνιολόγους και γνώστες της εικόνας και του ήχου, μπροστά και πίσω από τις κάμερες, για ένα και μοναδικό στόχο: το παγκόσμιο show off μιας υπερδύναμης, περίπου σαν Τεξανός hillbilly (απ' αυτούς που... δεν αγαπούν τους έγχρωμους) στους τουρίστες.

Αυτό όμως που κατά τη γνώμη μου έγινε σαφές τοις πάσι ήταν πόσο μεγάλη ανάγκη το είχε όλο αυτό το νταβαντούρι του image –εν μέσω οικονομικής κρίσης- το κουρελιασμένο Αμερικάνικο Όνειρο. Τι ψυχή έχουν 150 μύρια, μπροστά του;